Yıllar sonra Hz.Bilal'den(ra) bahis açılınca Hz.Ömer(ra) onun için şöyle diyecekti:"Bilal bizim efendimizdir!..."
Düşündüm...Habeşli siyahi bir köle olan Bilal için, Arapların en soylularından Hz.Ömer (ra) "Efendimiz" diye bahsetmektedir!
İşte bu da İslam'ıN ırklar,sınıflar arasında ayrımı kaldırdığının en büyük delilidir.
O islam ki,bütün kavmiyetçi düşünceleri,insanları birbirinden üstün ya da aşağı sayan zihniyetleri bir kenara fırlatıp atmış;iman rahmetini,iman nurunu her şeyin üstünde kabul etmiştir.
Bir gün Bilal'in,Kendisini gibi Suffa ehlinden olan Suheyl ve Selman'ın Ebu Süfyan'a karşı bir hareketini gören Sadık-ı Ekber,Ebu Süfyanı korumuş ve Kureyş'in efendisine "Bunu yapmayın!" demişti.Onun bu sözü karşısında Hz.Bilal ve yanındakiler susmuşlardı.Çünkü Hz.Ebubekir bir şey diyince akan sular dururdu
Hz.Ebubekir;bu hadiseyi Resullah'a anlatınca Efendimiz şöyle diyecektiç
"Belki de bu yaptığın onları üzdü?Şunu bilesin ki eğer onları üzdün,kendine darılttıtsan Rabbin de sana darılır"
Bunun üzerine Sıddık-ı Ekber gidiyor ve onlara soruyordu:
"Kardeşlerim!Sizleri üzdüm,kalbinizi kırdım mı?
Cevap vereceklerdi:
"Hayır"
Bu ne edep,bu ne rahmet,bu ne muhteşem bir siret!
Kureyş'in en büyüğklerinden Ebubekir gidiyordu da Habeşli bir siyahi köleden özür diliyodu!
Bilal olmak,Peygamber dergahında yetişmek
Rabbim tümüne rahmet etsin....