Ye, Sakla, Kabul Et, Üzme ve Kaç

Bir fakih der ki:

Babam bana bir hikâye anlattı. Dedi ki:

“Peygamberlerden biri bir rüya görür; rüyasında kendisine şöyle denir: -Sabah olunca, karşına ilk çıkanı ye. İkinci çıkanı sakla. Üçüncü çıkanın dileğini kabul et. Dördüncü geleni üzme. Beşinciden de kaç!

O, sabah olunca dışarı çıktı. Yola koyuldu. Karşısına bir dağ çıktı. Bu koca dağı görünce şaşırdı. Kendi kendine şöyle dedi

-Rabbim bana bunu yememi emretti.

Sonra, şöyle dedi:

-Rabbim bana gücümün yetmeyeceği bir şeyi emretmez.

Onu yemeğe karar verdi. Dağa doğru yürüdü. Yaklaştıkça dağ küçüldü. Tam yaklaştığı zaman koca dağ bir lokmaya dönüşmüştü. Onu tutup yedi. Baldan tatlı buldu. Allah’a şükretti, yürüyüp gitti.

Sonra, karşısına altından bir leğen çıktı. Şöyle dedi:

-Rabbim, bunu da saklamamı emretti.

Bir çukur kazdı. Onu gömdü. Yürüdü, az gittikten sonra dönüp baktı. Leğen toprak yüzüne çıkmıştı. Geri döndü, tekrar gömdü. Biraz gitti; baktı ki, yine çıkmış. Bir daha gömdü, yine toprak üstüne çıktı. Kendi kendine:

-Ben emredileni yaptım, diyerek bırakıp gitti. Ardından karşısına bir kuş çıktı. Peşinden bir şahin onu kovalıyordu. Kuş ona şöyle dedi:

-Ey Allah’ın peygamberi, beni sakla. Bana yardım et.

Onu aldı. Koynuna sakladı. Peşinden şahin geldi. Şöyle dedi:

-Ey Allah’ın peygamberi, ben açım. Sabahtan beri de bu kuşun peşindeyim. Onu yakalamak istiyorum. Kısmetime engel olma. Kendi kendine şöyle dedi:

-Üçüncünün dileğini yapmam emri verildi. Yaptım. Dördüncüyü üzmemem emredildi. Şimdi ne yapacağım?

Bu işe şaştı. Sonra bıçak aldı; kendi uyluğundan bir parça et kesti. Şahine attı; o da kapıp kaçtı. Daha sonra kuşu saldı. Bundan sonra, yürüyüp gitti. Kokmuş bir leş gördü. Onu da bırakıp kaçtı. Akşam olunca şu duayı yaptı:

-Ya Rabbi, emrini yerine getirdim. Bu işlerin mânâsı ne ise bana bildir.

Daha sonra, rüyasında şöyle anlatıldı.

-Birinci görüp yediğin öfkedir. Önce koca bir dağ gibi görülür; sabırla öfke yutulursa, baldan tatlı olur.İkincisi iyi amelindir. Ne kadar saklarsan sakla; yine meydana çıkar. Üçüncüsü, sana bırakılan bir emanettir, ona hıyanet etme. Dördüncüsü, bir insanın sana bir dileği ulaşırsa, onu yerine getir; isterse sana lâzım olan bir şey olsun. Beşincisi gıybettir. İnsanların gıybetini edenlerden kaç. Şüphesiz her şeyi bilen Allah’tır.