GAVS-I SANİ Hz’lerinin sık sık yaptığı dua;
“Ya mukallibel kulub kallib kulübena ila muhabbetike.”
“Ey kalpleri istediği gibi evirip çeviren Allahım Bizim kalbimizi muhabbetine çevir.”
"Bir vekil abimiz gavsı sani'ye kurban bize dua ediniz dedi Gavsı sani" sofi siz bizim evlatlarımızsınız insan evladına dua etmezmi, Biz ümmeti muhammede dua ediyoruz."
“Adamın birisi menzilde sürekli Gavs-ı Sani Hz. ni takip edermiş.Tabi bu sofilerin gözünden kaçmazmış ama kimse müdahale etmiyormuş. Adamın bu takibi 3 gün sürmüş. Sonunda bu adam üçüncü günün akşamı akşam namazından sonra ağlayarak, pişman bir halde Gavs-ı Sani Hz. nin eline yapışmış tevbesini almış. Bunu gören sofiler tabi çok şaşırmışlar. Velhasıl Gavs-ı Sani Hz. gittikten sonra sofiler ne olduğunu merak edip neden bir takip içerisine girdiğini, neden sonra ağlayıp pişman olduğunu adama sormuşlar. Adam da anlatmaya başlamış:
-"Ben de bu Gavs-ı Sani Hz. gibi bir şeyhim. Benimde sofilerim var. Bende nazar ederim. Kısacası bende bir şeyhtim. Ama ben birşeyi merak ettim. Gavs-ı Sani Hz. de benim gibi bir şeyhken nasıl oluyorda bu kadar sofi nüfüsuna ulaşıyor, nasıl oluyorda sofiler otobüslerle akın akın geliyor. Bu adam bir büyü mü yapıyor ne yapıyor diye merak ettmiştim. Ama takiplerim sonucunda hiç bişeye ulaşamadım. En sonunda, namaz sonunda dua ederken Yüce Rabbimden bana Gavs-ı Sani Hz. nin ettiği duayı duyurmasını istedim. Allah(c.c) bana bunu lütfetti. Ve
Gavs-ı Sani Hz. duasında şöyle diyordu:
-Yarabbi! Sen benim şu arkamdaki cemaatimin günahlarını affetmezsen ben bu ellerimi yüzüme sürmem.
Ve her seferinde de mübarek ellerini yüzüne sürüyordu. Ben de bu olaydan sonra Gavs-ı Sani Hz. nin ne kadar büyük bir şeyh olduğunu anladım ve tevbe ettim”.
“--Bir vekil abimiz gavsı sani'ye kurban bize dua ediniz dedi Gavsı sani" sofi siz bizim evlatlarımızsınız insan evladına dua etmezmi, Biz ümmeti muhammede dua ediyoruz”.
“bir gün menzile zahiri anlamda aklı gidip gelen bir hasta gelmiş,gavs hazretlerine sultanım demiş,benim bir hastalığım var aklım gidip geliyor,aklımın gittiği bir anda ölüp,imansız gitmekten çok korkuyorum buyurmuş.....
gavs hazretleri de duacıyız kurban demiş.bunu duyan sofi gacur gucur etmiş. ya demiş duacıyız dedi başka bişey demedi demiş kendi kendine
neyse,aradan bir ay geçmiş yada geçmemiş ,bu sofi yine köye gitmiş,ya demiş,sultan hazretlerinin binlerce sofisi var beni nerden tanıyacak diye içinden geçirip,yine huzura çıkmış ve durumunu anlatmış..gavs hazretleride duacıyız kurban buyurmuş,,sofinin yine kalbi tatmin olmamış.
bir daha gitmiş köye yine anlatmış durumunu,gavs hazretleri biraz kızmış,ve kurban duacıyız dediysek duacıyız buyurmuş,biz senin sekerat anındaa ruhun arşı alaya da yükselse oradan alır geliriz ve imanına sahip çıkarız buyurmuş.sofi yaptığından pişman olmuş...”