Sofimiz, köye hizmet etmek için gitmiştir. Bir gün kendisine ders mütalaası yapılan binada gece nöbet hizmeti düşer. Sofimiz nöbetini icra ederken gece saat: 01 dolaylarında Seyyidimiz Muhammet Fettah gelir. Sofimize, " Ben 3. katta çalışmaya çıkıyorum kimse rahatsız etmesin." Der. seyyidimiz çıktıktan kısa bir süre sonra telefon çalar. Telefondaki ses : "Muhammet Fettah orada mı ?" diye sorar. Sofimiz, seyyidimize ismiyle hitap edildiği için kızmıştır. Ters bir tavır takınarak ; " görüşemezsin, çünkü müsait değil." Der. Telefondaki ses : "Peki, o zaman babası arıyor deyin."
Kısa bir sessizlik... Nee.. Babası mı ? Nasıl yani !!? Kem, küm
Sofimiz kendisini aklamayı beceremeyeceğini anlayınca kablolu telefonu kaparak merdivenleri ikişer üçer atlayıp soluğu üçüncü katta alır. ( Bu arada telefonun kablosu da zaten fişinden çıkmıştır.)
Seyidimizi görünce :" Seyyidim, baba, telefon " gibi garip kelimelerle durumu izah etmeye çalışır. Sofinin şaşkın ve perişan halini gören seyyidimiz de gülmekten kendini alamaz.